شعر

بهانه

بهانه

بهانه هایم را بگیر
دست هایم را
شعر هایم را
دنیا را

برای که می گویم
دست هایم
پاهایم
سست بی حال

دست هایم را بگیر
این راه که میرم
این کوچه ها
همه بن بست

نه فردایی روشن
نه حالی بر ما
چراغ ها را خاموش
خواب هایی آلوده

اشعاری سرد
پیک های ماسیده
اشتهایی کور
دست هایم را

بگیر ببر
هر آن چه
که باید و شاید
گرفت

سال هایی که گذشت
سال هایی که خواهد امد
همه را
بگیر و ببر

ببر
اری ببر

author-avatar

About ارشان مختاری

مهندس صنایع هستم گاهی طراحی سایت می کنم علاقه زیادی به نوشتن دارم گاهی چند بیتی شعر می گم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یازده − 7 =